Do Klaudii. Trwanie

Choć nad Toruniem niebo ciągle jest błękitne, to nas ogarnia smutek, żal i pustka…

Wyobraźnia i pamięć przywołują obraz i głos Klaudii i Jej pełne pasji wystąpienia o języku i gestach na naszym seminarium. Ton bystrych słów dociera do nas. Siedzimy i słuchamy. Kognitywistyczne seminarium oddycha pełnią mądrości...A potem zbrodnia. Brutalność i walka o życie.

Niestety, nie powtórzy się już nasze naukowe spotkanie…

Wspominamy Klaudię i wspieramy Ciebie.

Tak trwamy. W ciszy

---

Klaudia była nie tylko wybitnie uzdolnioną młodą badaczką, ale także ciepłą i serdeczną osobą, której pasja i zaangażowanie inspirowały nas wszystkich. Jej odejście pozostawia ogromną pustkę w naszych sercach i w naszej wspólnocie.

W tych trudnych chwilach łączymy się z rodziną i bliskimi Klaudii, dzieląc ich ból i żal. Prosimy przyjąć wyrazy najgłębszego współczucia oraz wsparcia. Niech pamięć o Klaudii, jej marzeniach i dokonaniach będzie dla nas wszystkich źródłem siły i ukojenia.

Arkadiusz Gut i cała społeczność Kognitywistyki UMK