dr hab. Jacek Stachera, prof. UMK
Kontakt: jacas@umk.pl
Kierownik Katedry, kierownik Laboratorium Badań i Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej CBiKDzK UMK
W latach 1986–1991 studiował konserwację i restaurację malarstwa i rzeźby polichromowanej w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1991 roku obronił pracę magisterską p.t.: Zastosowanie Aseptin do dezynfekcji malowideł ściennych napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Alicji Strzelczyk, oraz pracę dyplomową realizowaną pod kierunkiem prof. dr Marii Roznerskiej, uzyskując tytuł: magistra sztuki o specjalizacji konserwacja i restauracja malarstwa i rzeźby polichromowanej. W tym samym roku został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK, obecnie Katedry K-RMiRzP, gdzie prowadzi zajęcia głównie z zakresu konserwacji rzeźby polichromowanej i rzemiosła artystycznego.
W latach 1992-1994 prowadził pod kierunkiem prof. dr Marii Roznerskiej zespół realizujący prace badawczo-konserwatorskie w kościele Pokoju w ramach wspólnego projektu niemiecko-polskiego pt.: Wzorcowe badania historyczne i restauratorskie oraz prace konserwatorskie w kościele Pokoju pod wezwaniem Świętej Trójcy w Świdnicy, Polska.
W 1994 roku została mu powierzona przez Niemieckie Centrum Rzemiosła i Ochrony Zabytków w Fuldzie, funkcja organizatora i osoby nadzorującej prace konserwatorskie przy kościele Pokoju w Świdnicy. W 1998 roku realizacja prac przy kościele Pokoju w Świdnicy została nagrodzona złotym medalem na międzynarodowych targach w Lipsku, a Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu otrzymał wyróżnienie za wzorcową międzynarodową współpracę przy realizacji projektu.
Od początku pracy na uczelni jego zainteresowania naukowo-badawcze dotyczyły konserwacji rzeźby polichromowanej, a w szczególności zagadnień związanych z technikami pozłotniczymi i ich konserwacją. W 2003 roku obronił pracę doktorską pt.: Techniki wykonania oraz metody konserwacji i restauracji powierzchni srebrzonych i lakierowanych w rzeźbie drewnianej polichromowanej pod kierunkiem promotor prof. dr Bogumiły J. Rouby. W 2013 roku otrzymał na podstawie rozprawy pt.: Historyczne i współczesne lakiery sztuce. Właściwości. Zagadnienia rekonstrukcji w praktyce konserwatorskiej oraz zaprezentowanego dorobku tytuł doktora habilitowanego na Wydziale sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 2015 roku wybrany na Kierownika Zakładu Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej, obecnie Katedry Konserwacji-Restauracji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej. W 2019 roku otrzymuje stanowisko profesora Uniwersytetu.
W jego dorobku znajduje się imponująca ilość realizacji konserwatorsko-artystycznych, realizacji badawczo-konserwatorskich, publikacje, granty badawcze, nadzory konserwatorskie. Jest promotorem licznych prac dyplomowych oraz prac magisterskich. Dwukrotny laureat wyróżnienia Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, odznaczony Medalem Komisji Narodowej, członek Związku Polskich Artystów Plastyków, sekretarz Stowarzyszenia Przyjaciół Katedry Konserwacji-Restauracji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej Toruńskiej Szkoły Konserwacji.