[fot. nadesłana]

Henryk Andrzejewski urodził się 24.01.1936 roku w Zamostnem koło Wejherowa. Uczęszczał do liceum ogólnokształcącego w Wejherowie, gdzie złożył w 1954 roku egzamin dojrzałości. W tym samym roku przyjechał do Torunia i podjął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym w zakresie biologii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1959 roku pisząc pracę magisterską pod kierunkiem prof. dra hab. Henryka Szarskiego pt. "Unaczynienie powierzchni oddechowych okazów młodych Rana temporaria L. i Rana terrestris Andrz."

W 1969 roku uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy " Zdolność przeżywania żaby wodnej (Rana esculenta L.) i ropuchy zielonej (Bufo viridis Laur.) w warunkach blokowania hemoglobiny tlenkiem węgla" (promotorem pracy był prof. dr J. Czopek).

Do 2001 roku pracował na stanowisku adiunkta, a potem starszego wykładowcy w Instytucie Ekologii i Ochrony Środowiska Wydziału BiNoZ UMK (w Zakładzie Zoologii Kręgowców). W tym okresie jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół fizjologii płazów, waloryzacji środowisk i ochrony przyrody.

Na Wydziale prowadził wykłady i ćwiczenia z zoologii strunowców, ćwiczenia z preparatyki zwierząt kręgowych, zajęcia terenowe z faunistyki, zarówno na studiach stacjonarnych jak i niestacjonarnych. Sprawował opiekę nad wieloma pracami magisterskimi.

Henryk Andrzejewski był osobą wielce zasłużoną dla wielu stowarzyszeń. Prowadził szeroką działalność popularyzatorską w Towarzystwie Wiedzy Powszechnej, Stowarzyszeniu Oświatowców Polskich, Komitecie Ochrony Przyrody przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Toruniu, a także w TNT, Towarzystwie Przyrodników im. M. Kopernika, PTZool, Radzie Naukowej Parków Krajobrazowych.

Z ogromną pasją zajmował się krzewieniem problemów związanych z ochroną przyrody. Był organizatorem wielu spotkań i konkursów przeprowadzanych w szkołach podstawowych i średnich. Przez szereg lat pełnił funkcję sekretarza i wiceprezesa Zarządu Wojewódzkiego Ligi Ochrony Przyrody oraz Sekretarza Komitety Okręgowego Olimpiady Biologicznej.

W życiu codziennym Henryk był kolegą i przyjacielem. Zawsze spokojny i rzeczowy, w dyskusji był mistrzem ripost i świetnych puent.

W naszej pamięci pozostanie jako osoba niezwykle koleżeńska, życzliwa, nawiązująca serdeczne kontakty z ludźmi.